Gel Kari! Gel de bir hikâye anlatayım sana.
Sen de “hayal” ben deyim “muhal”
Dört yetmez on dört aç kulaklarını da dinle.
Görmedim, duymadım ama biliyorum Kari! Vefayı sırtlasan omzun zemheri!
Günde yirmi dört vakit salası okunurken umutlarımın, aminleme dualarımı, durma es geç beni,
Cesareti olmayan yürek belalı aşkları kaldırmaz, bu sözcükler parmaklarımı kesiyor Kari!
Ahu figan dört bir yan. Aşkın her sokağı demirli hücre, bu kadar acı olmayanın mezarına bile çok geldi
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Dondu yüreğim, umutlarım Nil kıyısını bırakılmış Musa misali. İsyan tohumuna şükürle eyvallah çekeyim, Kimsesiz değilim! Kimse/sessiz izahı olmayan cürümlerinden kalem eridi…
Bu cürüm benim, kimse üstüne alınmasın.
İkra!
İkra Kari!
Bu hikâye Itri’nin son bestesiydi…
İyi ki yazdınız... Teşekkür ederim... 10 puan +ant. Esen kalın...
Çok beğeniyle okudum.
Gönlüne sağlık.
Kutlarım.
Selamlar...
çok güzeldi
Devami niye yok dedim icimden ve burada da diyesim geldi.
Oku kari ! Oku bencede..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta