Yine yükünü almış çıkıp geldi sonbahar,
Benim mevsimimdir, hüznün mevsimidir,
Ayrılığa, yalnızlığa ve yoksulluğa dair,
Yalnız, yapayalnız kalmaktır sonbahar,
Kendime acıları reva görme hakkını bulduğum,
Ruh halimin en derbeder hallere büründüğü andır,
Her gece sorgu odalarında, cevap bulamadığım,
Kendime hükmüm geçmediği zamandır sonbahar,
Yere düşen her sararmış yaprakta ben varım,
Rüzgarda savrulurken, hazanlar üşüşür yüreğime,
Bu mevsim benim yüreğimin intiharıdır aslında,
Ruh halimin en derbeder zamanıdır sonbahar,
Belki de bir sonbahar sabahında doğmuş olmanın,
Esrarengiz bir bağıdır, hazan mevsimi ile aramızda,
O gün, eylül, ekim ya da kasım, olmuş fark etmez,
Ben bir sonbahar akşamında, gün biterken ölürüm.
Kayıt Tarihi : 20.9.2018 09:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!