Kahretti bu gece yalnızlıkları
Çıldırtan yalnızlıklar ve ayrılıklar...
Güneş ne zaman doğsa pencereme
Yalnızlığın ilk ışıkları,
Gözyaşlarımın habercisi oluyordu
Kalkarken yatağımdan..
Şimdi..!
Evimin bütün duvarları sağır ve dilsiz
Duymuyordu içimdeki yalnızlığı.
Yokluğun öyle zorki sevdam
Ben soldum,güllerim soldu
gecenin karanlığında...
Kayıt Tarihi : 9.11.2006 20:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)