Ben sevda bahçesinde yeşeren çiçek iken
Etrafa neşeler saçar iken
Umut dolu yaşar iken
Henüz tomurçukları vermiş iken
Gündüz güneşim isıtırken
Üşüyen oldum
Dünya Karardı göremez olup üşüyen oldum
Ben hayatıma elveda ederken
Yalnız başıma kalmış iken
Sen çıktın karşıma
Karanlık dünyamı aydınlatıp
Güneşim oldun
Hayatıma neşeler kattın
Beni hayata alıştıran hayatı sevdiren oldun
Seninle beraber hayatı seven oldum
Sen ağlayınca ağlamaýı gülüncé gülmeyi öğrrendim
Senden ayrı yaşayamaz oldum.
Yarab gönlüme hitap eden
Damarımda kanım
Bedenimde canım ve nefesim olan kalbim onun için çarpan
Bu Sonbahar güneşimi yanımdan eksik etme
Beraber yaşamayı kısmet et
Aynı anda solmayı soldurduğun an yüzyüze bakmayı kısmet et
Kayıt Tarihi : 31.12.2017 20:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!