hey! çocuk
adın ne senin
Ben sokak çocuğuyum abi
adı mı kim koymuş
onu da bilmiyorum
öyle bakma bana
korkuyorum
gözlerini çevir benden
kirlenmesin,
hem daha güzel şeyler var
onlara bak abi...
merak etme
ben iyiyim karnım da tok
demin yaşlı bir amca simit aldı bana
kardeşimle paylaştım
doymadık ama olsun
taze ve sıcacıktı...
biliyor musun?
zaten kimse bizi sevmiyor
biz ne yaptık ki...
hem
kimse ekmekte vermiyor bize
hep çöpe atıyorlar
çöpten alınca da kızıyorlar
sövüyorlar
bazen de dövüyorlar
sizin ananız babanız yok mu?
diyorlar,
yok işte abi
olsa böyle mi olurdu halimiz
biz ne annemizi gördük
ne de babamızı
gözümüzü sokakta açtık be abi
acaba annem ya da babam hayatta mı onu da bilmiyorum
keşke yanımda olsalardı
doyasıya sarılabilseydim
o zaman korkmazdım kimseden değil mi?
bazen üşüyoruz uyurken
kimse üzerimizi örtmüyor...
hem
bizim neden evimiz yok ki abi
neden kimse sahip çıkmıyor ki
biz insan değil miyiz
söylesene be abi
neyse be abi
seni de lafa tuttuk
kızma olur mu?
sende var git yoluna
bizde ekmeğimize bakalım
Allah büyük...
23.02.2015
Karakalem çalışması...(04:15)
Kayıt Tarihi : 24.2.2015 19:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!