Ben sokak çocuğu
ben hayattan kovulan bir fidan
ben yalnız kendi düşlerinde kahraman
yatağım kuytular
duşum yağmurdur benim
yoktur dişlerimden başka tırnak makasım
bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Devamını Oku
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Duyarlılığınızı ve şiirinizi kutluyorum. 'Ben hayattan kovulan bir fidan, ben yalnız kendi düşlerinde kahraman'. Çok güzel bir bitiş. Başarılar sizinle olsun.
Suna Doğanay
merhaba..
duyarlılığınızdan dolayı sizi tebrik ediyorum.sokak çocuklarını topluma kazandırma ve onları işlendirme açısından karınca kararınca bir şeyler yapmaya çalışan biri olarak, ayrıca orman kuran ve korumaya çalışan biri olarak da..evet aynı onlar da sizin dediğiniz gibi ormandaki fidan neyse, onlarda aynı..biz sıcak evlerinde ,yemek seçenler..zannetmeyelim ki onlardan sorumlu değiliz. bu dünyada onlardan sorumluyuız..öbür dünyada da yine biz onlardan hesaba çekileceğiz.! ben buna inanıyorum.selam ve sevgi dileklerimle.. her şey sizin o temiz kalbinize göre olsun..kenan mim eryiğit
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta