Yapayalnız yürüdüm…
Sessiz yağan…
Yağmurların altında…
İliklerime kadar…
Islandım…
Ama……
……….Ama
………….Hiç hissetmedim.
Hayattaydım sanki…
Düşünce yok…
Duygu yok…
Sokaklar gibi…
Ben de biçareydim…
Her şeyimi kaybetmiştim…
Dudaklarım…
Fütursuzca adını sayıklıyordu…
Sıtma hummalarına…
Tutulmuştum sanki de…
Zangır zangır……….
Titriyordum…
Çaresiz aşkımdan…
Kalbim…
Şiddetli depremlerle…
Sarsılıyordu…
Yağmur ıslattı…
Üşümedim…
Karahummalara yakalandım…
Ölmedim
Şiddetli depremlerle sarsıldım…
Yok olmadım…
Bir tek beni….
……………Beni
………………Beni sevdiğim
Sensizliğin verdiği…
Acı öldürdü…
Sensizliğin verdiği acı…
………………………
Ve….
………….Ben şimdi ölüyorum.
04.06.2008
Bornova/İZMİR
Kayıt Tarihi : 4.6.2008 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşkın acısı üzerine yazılan bir şiir.
derinden bir figan gibi çıkmış dizeler...
etkileyici bir anlatımla...
saygılarım yüreğinize....
TÜM YORUMLAR (2)