Ben Şiirlerimle Gömüleceğim

Bu satırlar yurdum benim,
Ben buraları boş geçemem,
Ben şiirlerimle gömüleceğim.

Duvara seslensem o da dinlemez ki,
Ben kendimin psikoloğuyum,
Kendimi dinlemeliyim.

Kalem gül değildir, al korkma,
Batma dikeni,
Doldur kalbinin sökülen boşluklarını.

Bir ömür dolusu özür borçluyum defterim ve kalemime,
Sana anlatmamakla hata ettim,
Affet kapına dayanan bu kulunu,
Elimi kalemimle buruşturacağım, söz,
Biz birbirimiz için yaratılmışız.