Ben Şiirlerimde Seni Yazdım Üstü Kapalı

Gerçekten geçeceğini bilsem, seni anlatmaktan vazgeçeceğim artık kendime.
Her sensiz kurduğum hayali, bir çırpıda silip atacağım öylece beynimden.
Sonra bir sigara yakıp keyifle, oh be kurtuldum sonunda diyeceğim.
Ama olmuyor işte, hiçbir şey kolay kolay unutulmuyor.
En fazla hatırladığın kadar üzüyor seni anılar, en fazla sustuğun kadar yoruyor her şey.
Ve inan bana sevgilim; ucu sana dokunmayan hiçbir hikayem yok benim...
Ben yine seninle başlıyorum her güne.
Ve yine seninle son buluyor, bölük pörçük tüm uykularım.
Bazı gecelerde var ki üstelik isyanlarıma söz dahi geçiremiyorum.
Kim bilir şuan nerede, ne yapıyor, nasıl demekten kendimi bir türlü alıkoyamıyorum.
Kaç defa kendimi suçlu hissettiğimi, kaç defa öldüğümü bile hatırlamıyorum artık...
Ben gidişine bir kılıf uyduramadığım için sende bıraktım tüm seven yanlarımı.
Sen beni eksilttiğin yerden devam et yoluna yine.
Sakın arkana bile dönüp bakayım deme.
Eğer olabiliyorsan da çok mutlu ol gittiğin yerlerde.
Senden sonra nasıl olacağımı, ne yapacağımı da hiç düşünme.
Ben yine şiirlerimde seni yazmaya devam edeceğim üstü kapalı.
Ama sen hep başka yaşanmışlıklar anlayacaksın küfürlerimde...