Her akşam yemek masasında babamla aynı ritüel tekrarlanırdı.
Sofraya çorba kokusu, ekmek kırıntıları ve babamın sesi sinerdi.
Çatalını tabağa bırakır, gözlerinde hem merak hem endişeyle bana bakardı.
Sonra o kaçınılmaz soruyu sorardı:
“Ne iş yapacaksın?”
Bu soru, bir babanın evladına duyduğu kaygının, geleceğe dair umutlarının,
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta