Ben Şiirin Bütünüyüm Şiiri - Bekir Dalkıç

Ben şiirin bütünüyüm.
Ütüsüz giyindim acımı gecede.
Cigaranızın tütünüyüm.
Yanıp dururum için için.
Yüreğimde demledim çayımı, fokur fokur.
Doldum doldum, döküldüm sizin için.
Yanar mısın dermisiniz köze?
Ağacı olmuşum yanmışım ormanınıza,
Sevinç gözyaşlarıyla yıkamışım yüzümü.
Attığınız tokatla silerim.
Çetin geçti benim mevsimlerim,
Yollarınıza döktüm hep yaprağımı.
Durarmı sanırsınız birgün bu saat?
Göğsünüzde atarken şu yüreğim.
Sığamam ki ben hiçbir zamana,
Dar gelir taşar ruhum.
Sığar mı sandınız hiçbir kalıba bu adam?
Bu şehir alır mı içimdeki kalabalığı?
Kula kulluk etmez bu Allah'ın kulu.
Yırtıp attım ben parayı, pulu.
Bütün incilerimi kırdım attım.
Taktım boynuma kendi zincirimi.
Kimse söküp atamaz.
Açılalı gönül gözüm.
Acılarınzı gördüm, görüyorum.
Sizin için kalktı bu yumruk.
Ölene dek inmeyecek.
Sizin için yaktım ateşi.
Ölene dek sönmeyecek.
Dönmeyecek yolundan bu yoldaşınız.
Benim adım YOLDAŞ Bekir.
Ben şiirin bütünüyüm.