Ben Şiir Şiiri - Gülhan Özkara

Ben yalnız yazılır
Kalabalıklara okunurum
Benim yalnızlığım
Kalabalıkların yalnızlığı ile akraba

Öyle fazla fahiş korkak değilimdir
Ne olursam olayım hakikat namına
Biri gelir bir gün yazar

Güzellerle aram iyidir
Çirkinlerle şöyle böyle
Işığımı aydan, yangınımı güneşten alırım
Saz, para azlığı demektir
Kalem de biraz öyledir
Güzel şeyler yazmayı düşünmek
Paradan hep önce gelir
Ve bir gün gelir insan
Köşeli ve küt hakikatlerden delirir
Nil, Marmara gibi
Ben şiir

Sana bir audi araba alamam
Ama bir araba al derim
Eğer paran yoksa
Bari bir plaka satın al
Yollarda üşüyüp ölme

Hazır motorlardan al
Hazır kaportalardan ayarla
Bir araban olsun
Bu bir karakter meselesidir
Arabasının deposuna
Bir bardak çay içme rahatlığı ile
Kırk elli tl lik lpg veya benzin almayanlar
Arabaya binemez

Ben şiir
Eğer sevgilim yok diyorsan
Buna girmeyeceğim
Ama şu kadarını söyleyeyim
Deniz kenarlarına in
Uludağda da olur
Ama paran olacak paran
Ben şiir
Kariyersiz şiir olur
Ama parasız hayat zordur
Bir kazanç edin
Bir dirlik bir maişet
Mutlak olmalı
Para bakımından şiire dayanma
Ayakta kalamazsın
Şiire vücud veren izzeti nefsin
Sigara dumanı gibi uçup gider
Ben şiir
Bu dünyanın üstündeki
Bütün şairane şeyleri severim
Rütbem çok büyük değil
Kullandığım teknoloji
Musanın asası değildir
Çirkin kızları güzel yapamam
Ben şiir
Aslında ben bütün insanları severim
Fakat maaş bağlayamam
Beni tetiklemeyen birşey için
Asla ağlayamam
Alın teri yolu
Ne mübarek bir yoldur
Bende o yolu gösteriyorum
Ben şiir...
Sana öğün öğün ekmek taşıyamam
Beni affet
Sana geceleri kalkmayı
Bir sevgili üzerinden öğretebilirim
Ama binbaşının kızı Gamze gibisini zor bulursun
Ben uyumamayı Dörtyolda
Lise birde ondan öğrendim
Ben şiir
Sana mazleme olarak
Bütün cihanı ve sonsuz uzayı veriyorum
Ama unutma
Şiir yazmak demirbaş listesi değildir
İlmeçerli olacak
Gece yakılan büyük ateşler
Bugünden yarına sönmez
Yine dumanı tüter sabah olunca
Eğer yarına kalmak istiyorsan
Büyük ateş yak
Kalıcı malzeme kullan
Ben şiir
Bütün göz renkleri bütün tabiat
Senin sevgilin olmalıdır
Ela yeşil kara mavi
Ünlenmek güzel fakat unutma
Hayatına giren ve yanına gelen herşey
Bir intizamsızlık bırakır
Koyduğun şeyleri yerinde bulamazsın
Ben şiir

Benim çok büyük ve ağır adımlarım vardır
Yürürken her adımda
Kolay şiirlerin üzerlerine basar
Barsaklarını dışarı uğratırım
Zamana meydan okumak
Öyle kolay değil
Ben şiir

Öyle kadınlar gibi
Kaptan kacaktan haz etmem
Beni nadirat ilgilendirir
Normal bir katın herşeyine birden
Bir kuruş vermem
Buzdolabı, çamaşır makinası
Fırınlı ocak
Bunlar nadirat değildir
Beni sadece penceresinden gördüğüm
Şiirsel şeyler ilgilendirir
Tabiat renk koku
Ağaç nebat
Bunların bir bir isimleri
İlgilendirir beni
Okunmasam da yazılırım
Eğer yazılı bir belge bıraktı isen
Şiir delileri anlarlar beni
Karacoğlan niye karacoğlandır
Yaşın bir kemale gelmeden anlayamazsın.
Daha sözü söylenmeden
Sazı
Dın rın rın, rın
Rın rın rın rın rın
Derken gözlerini boşaltır
Yeşil başlı gövel ördek türküsü
''On beş yaşında bükülür
Beli yardan ayrılanın
Yan başında hazır gerek
Salı (tabut) yardan ayrılan
Diyebilmektir şiir

İnsafı ve insanı tabiatı ve kuşları severim
Hele de karatavuk kuşunun baharda bülbülleşmesi
Himlerin içinde devamlı yerini değişmesi
Kekmeğindeki anlatılmaz sarının
İlahi bir güzellik ile
Siyahla birleşmesi
Böyleküçük böyle büyük şeyler benim.
Dinsizlik ile din arasında heryeri dolaşırım
Himalayanın kar suları
Okyanusa iner gibi
Soğuk ile sıcak arasındayım
Şiirin şahı fuzulinin
Kulbe-i ahzanının
Hiç olmayan terasındayım.
2010