Ben Şeytan Şiiri - Ümit Yaşar Karadeniz

I
Ben şeytan,
Aşıktım.

Bircik Yarim,
Eğil dedi, bükül.
Boyun eğ aşksız bedenlere
Kusursuz Ademime.
İtaat et,
Aşkımın büyüsüyle,
Uy emirlerime.

II

Senden başkasına
Sokulamam,
Alma aşkımı benden
Yaşayamam dedim.

Sürün o zaman dedi
Eğdi, büktü beni,
Kovdu cennetinden,
Evreninden,
Yüreğinden.

III

Yılan oldum,
Eğile, büküle, sürüne,
Cennete girdim.
Kurtçuk oldum
Eğile büküle sürüne
Elmaya sindim.
Parçalandım,
Aşksız bedenlere girdim.
Ademin içini görünce,
Kovdu bizi,
Dünyaya indim.

IV

O günden beri
Süründüm durdum
Ölümlü bedenlerde.

Ademoğlu sanır ki
Cehennem cennet
Onlar için vardır.
Gülerim…

Cennet yarimdi,
Cehennem sizler.

Sizler
Cehennemimde ki odunlar, zebaniler.
Sizi söndürmek için,
Aşkı, böldüm, parçaladım,
Her birinizin yüreğine aşk diye saldım.

Kiminiz itaat etmek sandı,
Boyun eğdi,
Kelleleri alındı.

Kiminiz sahiplenmek sandı,
Arzu ile doldu,
Yaktı dünyayı
Kavurdu.

Kiminiz huzur sandı,
Sustu oturdu,
Ruhları çalındı.

Kırdım sizi
Atalarınızı, bebelerinizi.

Yok olacak kökünüz …
Gerdek günü yakın.