Ben Şeymayım Şiiri - Atilla Durukan

Ben Şeyma yım

duyun beni
duyun beni ey yaratıklar
duyun beni vahşiler.

ben şeymayım
duyun beni insanım diyenler
insan oglu insanım diyenler
ben şeymayım canlıyım ben insanım
daha doğmadım ben filistinin
ben urumçinin kerküküm
musulum türkmenim türkistanım.

doğmadım daha anamın karnındayım
vurdunuz evimizi yıktınız başımıza
aldınız anam bıraktınız beni kimsesiz
ben şeymayım ölen anamın karnından yeni çıktı

koklatmadınız bana ana kokuunu
koklatmadınız anama evlat kokusunu
vurdunuz beni sahurun orta yerinden
ey israil hakrol kurusun ellerin

soyun kurusun ebü leheb gibi
türkistanda derimi soydunuz
kerbelada hüseynimi vurdunuz
urumçide yok ettiniz
ben şeymayım ben kerküküm kerkük
çöllerdeymşimdi ac susuz ve kimsesiz
elbet bizler açacagız çöllerde ölüm çiçekleri gibi
elbet yakanızda olacak minicik ellerimiz
kanımız kokacak her yerinizde
nefesinizdeki ihanetten siz nefret edecekiniz
öldürdünüz hepimizi,işte doğduk tekrar varız ve

hep var olacagız ben şeymayım ben bebeğim ben insanın insan