Ben yalnızlıklarda büyüttüm bir avuç yoktu o zaman kalbim.
Kendi dünyamın içinde sevgiyi hiç bilmedim, görmedim.
Alamadım, ekilmedi yüreğime şu tarlaya atılan tohum gibi
Sürülmedi! Okşanmadı hiçbir gün ele gelecek denmedi, söylenmedi.
Susturuldum. Hep atıldım bir kenara çocuk dendi gariptim.
Çok ağladım duvar diplerinde çocuk olamadım, tutamadım kendimi.
Süremedim naylon bir oyuncak kum doldurup üstüne, gülemedim.
Söyleşir
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Devamını Oku
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta