Ne kasırgalar geçti ömrümün şu ıssız koylarından
Ben boranlara dur diyemedim
Şimdi bir yangın yerinde kalan külüm artık
Ben sevmeyi beceremedim
Dinledim bir çocuk gibi sevda masallarını
Ben yaşayıp öğrenemedim
Bir ömür kapalı kapıların arkasında kaldım
Ben sevmeyi beceremedim
Yıkamadım içimde ki şu mabet olmuş sevdayı
Bir riyaymış rahmeti ben onu bilemedim
Artık öğrendiğim çok şey var ama neye yarar
Ben sevmeyi beceremedim
Siper edip gövdemi hasretin en koyu acısına
Yaptığım onca hataya akıl erdiremedim
Kendi kefemin ayarı bir sevgi bulup
Ben sevmeyi beceremedim
Çoğalan hataları sığdıramaz oldum yüreğime
Akmayan pınarlardan ümidimi kesemedim
Şimdi bir sel ortasındayım ama,
Yanlışım
Ben sevmeyi beceremedim
Kayıt Tarihi : 4.1.2006 22:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurten Köroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/04/ben-sevmeyi-beceremedim.jpg)
Tebrikler güzel şiirinize
Ben sevmeyi beceremedim
Dengi olmazsa beceri zor oluyor.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)