Ben sevmelerimle Şiiri - Suzi Ayyıldız

Ben sevmelerimle yok olurum.
Yelkovan dikenidir, bedenim benim  Rüzgara karışır, ordan, oraya savrulurum
Rüzgarlar meskenim benim..

Ben sevmelerimle, can bulurum.
Bahar çağırır beni.
Kardelen olurum,
Kara, kışa kafa tutarım
Topraktır anam benim..

Ben sevmelerimle, türkü olurum. Sevdalıdır, sesim benim
Dillerde dolaşır, hayal kurdururum
Türkülerdir yolum benim..

Ben sevmelerimle, saz olurum..
Sevdiğim çalar, ben dinlerim
Yüreğinin bam telidir yerim
Kucağında, okşar beni
Göğsü, meskenim benim

Ben Sevmelerimle, yaz olurum..
Başak olur, ovaları doldururum
Biçilir harman olurum, sararır saman olurum 
Kırılır, ufanır, un olurum
Sevdiğimin elinde ekmek olurum Sofraların taçı benim..

Ben sevmelerimle, gökyüzü olurum..
Dertlenir bulut olurum
Kızar şimşek olur, fırtına koparırım Yağmur olup, sevdiğimin saçlarına yağarım
Yanağını okşar, rüyaya dalarım
Saçlarım, yatağımdır benim..

Ben sevmelerimle, son bahar olurum.. Yaprak dökerim,sararır, solarım
Yeşilim ölüdür benim.
Yapraksız, çıplaktır bedenim..

Ben Sevmelerimle, kışa koşarım..
Eser savururum, üşütür dondururum
Örterim her yeri, saçlarında ak olurum
Duağım kârdır benim...

Ben Sevmelerimle, kitap olurum..
Sevdiğimin elinde romandır ruhum benim
bir nefeste okur beni
O uykuya dalar, bende seyrine dalarım
Yerim, baş uçudur benim..

Ben Sevmelerimle, nefes olurum.. Göğsünde, uğultulu çıkar sesim benim..
Can olurum, can bulurum..
Yüreğim sevdadır benim..

©_suzi_