Ben Seviyorum Hayat Seni İnadına Seviyorum

Kavruk hayat kokuyor artık
burnumda çürümüş yüreklerin acizliği
savurgan çiçekler gibi olmuş dünya
sevenleri ezip yok etmek istercesine
savaşı koymuş önümüze sınav gibi

Sabahımı seviyorum
güneşin beni sıcaklığıyla uyandırmasını
her düştüğümde ayağa kalkmasını
bazen yorgunlaşsada ruhum
içimdeki sevgi yardım ediyor ayağa kalkmama

Bak yüreğim
etrafa
gökteki güneşe
çayırlardaki papatyalara
dallarında o muhteşem
eserlerini sergileyen ağaçlara
yerdeki karıncaya
akan derelere
engin denizlere
o kadar çok neden
varki mutlu olmaya

Bu akşam kestim acılarımı
buruşturdum geceye attım
yaşıyorsak eğer
acısıda olucak
tatlısıda
her zaman güzellik yaşasaydık
yada aşk sarhoşu olsaydık
nasıl bilecektik
mutluluğun tadını
ayrılık olmasa
nasıl anlıcaktık
sevgilinin kıymetini

Şu an mutlumuyum hayır
acılar yüreğimde
kuşkular
çaresizlikler
ama dedimya
kestim acılarımı bu akşam
gece uğraşsın benim yerime

Seviyorum insanları
dünyada yaşayan tüm varlıkları
çiçekleri böcekleri
her şeyi çok seviyorum
bazen acı versede bana bazıları
yüreğimi büksede sızıları
yinede seviyorum
içinde yaşadığım dünyayı

Bazen isyanlarda oluyorum
içimdekileri satırlara döküyorum
kah ağlıyorum
kah sızlanıyorum
ama yinede seviyorum yaşamayı

Eğer bir damla bile
yaşam sevgisi olmasaydı yüreklerde
nasıl katlanabilirdi çaresizliklere
göz yaşlarına
acılara
kim kaldırabilirdi bizi
düştüğümüz zorluklardan

Ben seviyorum hayatı
hayat bana acıları yedirsede
ekşi tadınla buruştursada yüzümü
seviyorum çocuklarımı
anamı
babamı
arkadaşlarımı
seviyorum hayat seni
ya sen pes edeceksin önümde
ya da ben ezeceğim seni gönlümle...