Ben Sevince Şiiri - Ayla Cermen Tüfekçi

BEN SEVİNCE

ben sevince gece uyanır kan uykusundan
karanlık geceler aydınlanır
gün ışır aniden,yüzüme gülümser
güneş doğar gök kubbenin rahminden
kara bulutlar inine çekilir
dağılır ruhumdaki sis perdesi

ben sevince mevsim bahar olur
canlanır güneşi gören doğa
sevgi tomurcukları filizlenir birdenbire
al yanaklarımda güller açar
feri kaçmış gözlerime ışık gelir
turfanda umutlar yeşerir yüreğimde

ben sevince yürürüm sahil boyunca
martılar uçuşur sevdayla raks ederek
denizi uyandırırcasına,hadi kalk artık diyerek
deniz uyanır güzellik uykusundan
sıra sıra yunuslar geçer zıplayarak
ardı sıra bakarım onlar gibi gülümseyerek

ben sevince selam veririm herkese
sevimli bir köpek takılır peşime
gideriz yol boyunca birlikte
sonra miyavlayan bir kedi gelir yanıma
dolanınca birden ayaklarıma
hiç kızmam ki onun sırnaşmasına

ben sevince canıma can gelir
kalbim nasılda ahenkle atar
göz bebeklerim büyür heyecandan
yüzemeyen deniz gönlüm
kulaç atar okyanuslara
çılgın dalgalara aldırmadan

ben sevince yaşadığımı anlarım
ciğerlerim bayram eder,rahat nefes alırım
ömrüme ömür katarım
ayağım yerden kesilir
sevgimle kanatlanır uçarım
bulutlar üstünde sevdiklerimle

ben sevince akan sular durur
her şey bende hayat bulur
dilim susar,yüreğim konuşur
zaman durur,bütün acılar uyur
sorarım size var mı sevmek gibisi
hayat sevince bu kadar mı güzel olur

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ ⭐️🌙