Esiyor gönüllerde,
Sevgi rüzgarları..
Ne var ki;
Hiç bir gönül,
Benim kadar esemiyor.
Bencilliğim sevgim..
Esiyorum işte.
Bütün gönüllere...
Bazen,
Hafiften eserim.
Zaman, zaman...
Hasardır sevgim.
Bazen de;
Yakar geçerim.
Sevgiyim ben.
Ne zaman,
Ne yaparım.
Bilemem.
Sonunda,
Kendimi yakarım.
Bir çul gibiyim.
Ama,
Gel gör beni.
Sararım.
Isıtırım.
Bir bilsen,
Bendeki harı...
Ne yürekler yakarım.
Ben,
Gördüğünüz adam değilim.
Bir tadım.
Bilemezsiniz.
Tatmadınızsa, düşüncelerimi..
Anlatamadığıma yanarım.
Her an,
Esiyor bendekiler.
Kimi serinlenir.
Kimileri üşür.
Birileri de yanar ateşimden.
Ben sevgiyim.
İbrahim AkkayaKayıt Tarihi : 6.3.2009 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
nefretsen zaten üşür insan
es deli rüzgar es
gömleğimin açık kalan yakasından gir tenime yakacakasan yak gönlümü
kin ve nefret kokuyorsan
bitir ömrümü
es deli rüzgar ne varsa yüreğinde
hiç birşey bırakmadan
dök gönlüme
gör gönlümü
görki gönlümdekiler
seni herdaim etkiler
nesenden fazla nesenden eksik
senide etkiler
benim gönlümdekiler
sen sevgiysen
sor sevgine
nedir sana olan bendekiler
beni ben yapan
insanlara anlatan
sevgimdir beni
böylesine yaşatan
yüreğine sağlık
TÜM YORUMLAR (6)