Oda leş gibiydi.
Yerde bir minder.
Kesik alkol kokuyordu
yattığımız yer.
Kolunu boynuma sarmış,
bebek gibiydin.
Çekindim uyandırmaktan.
Ben sevgiliydim.
Yüzünü seyrederken
bir melek geldi.
Ölümü anlattı bana
belli deliydi.
Onbeş yılın korkusu
o sabah bitti.
Nefesini kokladım,
büyü gibiydi.
Ben o sabahtan sonra
ölümden hiç korkmadım.
Sen yanımda uyurken
irkilip uyanmadım.
Kayıt Tarihi : 2.2.2002 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve neden karaladım geçmişteki sayfaları
düşün bir kalan yalnızlıkları
düşün sebepsiz ayrılıkları
[email protected]
TÜM YORUMLAR (9)