Ben Seversem Şiiri - Mehmet Soysal

Ben seversem ne köy ne kasaba olur
Ben Seversem memleket olur

Güneş sadece doğudan doğmaz
Yüzün nereye dönükse adı Aydınlık olur

Ben seversem kavuşur bütün ayrılanlar
Gidip dönmeyen gemiler 
Gönül limanına demir atar

Dargınlıklar kalkar aradan
Mesafeler tükenir,özlemler biter

Ben seversem kış diye bi mevsim kalmaz
Saçlarına nisan yağmurları iner 
Tenin Mayıs,ellerin buram buram toprak kokar

Bağrında bir gül açar sonra
Saçların deli poyraz gibi bağrıma işler

Ben seversem kimseler ölmez
Sevdamın adı ölümsüzlük olur
Nakış nakış işler yüreklere
Desen olur ruhuna Aşkın gölgesi

Toprak bir ceset daha kabul etmez

Ben seversem şiir olur her bir kelime
Tüm harfler seni yazar
Hikayeler,romanlar,masallar hep seni anlatır
Satır satır adın çıkar kitaplarda

Alfabeler senin isminle başlar 

Ben seversem tüm insanlık yeniden doğar
Anneler her çocuğu sen diye dünya'ya getirir
Çocuklar ilk senin adını söyler

Sağırlara ses,âmâlara fer,dilsizlere lisan olur varlığın

Ben seversem ne köy ne kasaba olur
Ben Seversem Memleket olur