Bir udun kopuk teliydi beni hayata bağlayan,
Anılara götüren yaşamın içinde kaybettiklerimizi hatırlatan,
Sorunların dağlar, tepeler gibi yığıldığı anılar..
Bitmeyen, tükenmeyen bizleri takip eden acılar.
Kadermiydi alınyazımmıydı bu, hiç bilinmeyen.
En güzel günler çocukluk yıllarıymış meğer.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
