Ben Sessiz Gemi Şiiri - Fatih Altınsoy

Ben sessiz gemi!
Yelken açtım bilinmeze, yol alırım çaresiz.
Dilim yok, konuşamam.
Duygulara tercüman, şiirlerim yetişir imdadıma.
Ben sessiz gemi!
Dümeni bozuk dünyayı seyreylerim güvertemden
Dalarım kimi vakit ki
Çoğu zaman dertleşirim mısralarımla ve
Dökerim içimi derim ki;

Şu içimi döktüğüm şiirdir benim dostum
Bir gün merak edersen dizelere sor beni
Yorulduğun yere değirmenler kurduğum
Sen okyanus ol, ben sessiz gemi

Ne ara ne sor yalnızca oku
Ağır ağır işle, sıra sıra doku
Her mısrası ayrı renk, her renkte bir koku
Sen karanfil ol, ben sessiz gemi

Gülmedi yüzüm gülmez be gardaş
Cigaram arkadaş, şiirler yoldaş
Mısralarda gizlidir, dizeler sırdaş
Sen destanım ol, ben sessiz gemi

Karanlık caddeler çıkmaz sokaklar
Her köşe başında bir hatıran var
Adımladıkça uzuyor yollar
Sen kaldırım ol, ben sessiz gemi

Mevsimler değişti güneş ısıtmaz
Buz keser her yanı ama üşütmez
Yaktığın ateşin dumanı tütmez
Sen gökyüzü ol, ben sessiz gemi

Çağlayan ırmaklar gibi tertemiz
Seviyordum seni şeksiz şüphesiz
Terkedip gittin hemde sebepsiz
Sen bilinmez ol, ben sessiz gemi

Kaç gün kaç gece yolun gözledim
Dinmedi gözyaşım nasıl özledim
Kayboldu gençliğim dertle dertleştim
Sen mutluluk ol, ben sessiz gemi

Mutluluk çok uzak gayrı bilirim
Çağırsa ecel durmaz gelirim
Dalarım efkara bin ah ederim
Sen azrail ol, ben sessiz gemi