Hep yasaktı dünler ağladı
Kordu bu alev kimseyi yakmadı
Ben hariç kimse bakmadı
Yalnız kalırdım odamda tek
Derdime sigaram dermandı
Kurduğum düşler katlime ferman
Yazan da sensin çalanda son bahar
Arkama bakmadım susturun dilleri
Duvarlar üstüme gelince kaçtım
Dumanlar üstüme gelince yuttum
Sensiz kalırdı bir yanım
Benle beraber sokaklar ağladı
İçimde sancı bu içimde acıyan
Galibi sensin kader ve hüsran
Mağlubu benim evet umudu kalmayan
Her şeye küsmüş mezarını kazan
Güneşim sönmüş mazide batmayan
Dolunay vursa gecelere geçmez
Gelecek kadar ıssızdır zaman
Ben sessiz gecelerin karanlığıyım…
Kayıt Tarihi : 17.8.2008 21:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasemin Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/17/ben-sessiz-gecelerin-karanligiyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!