Kurumuş dudaklarımda seni konuşurum
Yağmur yağmayan çöle dönmüşüm
Sensizlikten ben çok çok yorulmuşum
Ben sensizlikten zaten çoktan ölmüşüm
Nedeni sormadan ben seni çok sevdim
Senden ayrılık acısını ben içime gömdüm
Seninle ilgili çok hayaller kurdum
Ben sensizlikten zaten çoktan ölmüşüm
Çok istiyorum hayatıma bahar gelmesini
Karanlık gecelerimin gündüz olmasını
İstiyorum bu ayrılığın son bulmasını
Ben sensizlikten zaten çoktan ölmüşüm
Halil ÇOLAK 26.01.2015
KAYSERİ.MELİKGAZİ
Kayıt Tarihi : 26.1.2015 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Çolak](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/26/ben-sensizlikten-zaten-coktan-olmusum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!