Ben Sensizliğin Yangınlığındayım

Giderken söyleseydin keşke
Bu kadar acı çekmezdim belki
Canım yanardı kesin
Ama belirsizlik dahada can yakıcı...

Patlamak üzere gönlüm
Ağlamak ağlamak hayır
İstemiyorum ağlamayı
Sadece bir ışık istiyorum...

Bir umut ver ömrümce
Bir ses ver sevdiğim
Alışamamki sensizliğe
Gitmeden öğretmedin ki..

Buzdan değil benim kalbim
Sınırlar aşabilir köprüler geçebilir
Dağları devirebilirim belki
Ama sensizliğe alışık değilim...

Sensizlik küf duvarlara
Sarılıp uyumak gibi titremek
Yokluğuna sarılmak sigara gibi
Yanmak yanmak kül olmak üzereyim..

Saniyeler yıllarıma gebe
Giden gitmişti zaten
Kalanları kurtarma telaşındayım
Sensizliğin uçurumuna dayanmışım

Dönmelisin tekrar sevmelisin beni
Atmamalısın sensizlğin zindanlarına
Ben kor olmuş yangınlığımla
Bir yudum sevdan misali hasretim sana...

g.k
02,10,2011