Ben Sensizliğede Alıştım...

Bu sabah yine yokluğuna uyandım,
Senli bir ruya asılı kalmış kirpiklerimde,
Kendime gelebilmek için bizli hayaller vurduğum yüzümde,
Gözkapaklarım bulutlardan yağmur toplamış yine,
Ve rüyalarımdan bana,
Kullanılmamış tekbir gözyaşı kalmamış.

çünkü ogün..
Son kez yeşil zümrüt baktın ya gözlerime,
Senli hayallerimi talan ettinya ya düş bahçelerimde,
Nefretini akıttın ya oluk oluk kurumuş güllerime,
Gitmelerden yorulan bu beden,
Kaldı ilk defa kaldığı yerde,
İşte o an düşündüm,
Bir düş sürçmesimiydi SENİ SEVİYORUM demen,
Yoksa yanlış zaman ve yanlış yerde doğru bir aşkmıydı özlenen
Biz yanlışlıklamı yaşadık bu aşkı
Yoksa yanıldıktamı yenildik bu aşka
Ve ben dondurucu karakışsam duygularına
Sen ahmak ıslatan oldun sevdama..

Ama şimdi …
Sen bana küstün,
Bense sensizlikle barıştım
Yalnızlığı öğretmedin ama,
Ben sensizliğede alıştım

Kilitliyorum sol yan sandığıma kokunu ve şarkılarımı,
Artık denizlere atıyorum sol anahtarlarımı
ve sözünü tutmayan aşk'a son bir sitem yolluyorum,
Giderken götürdüğün, senden sonra gelecek olanlara gidiyorum.