Ben Sensiz Sessiz Ölen Şiiri - Mehmet Al ...

Gelişin mutluluktu
Gidişin hüsran oldu
Gülüşün bir cennetti
Gidişin cehennemim oldu
Hasretin beni yürekten vurdu
Ölüm gelip beni sensiz sordu
Mezar taşıma bir garip sevdi
Severken kendinden geçti
Severken saramadı şimdi toprak onu sardı
Diye yazdırdım

Sesimdi sesin
Sevgindi sevgim
Seni gördüm seni sevdim
Güleyim dedim hasretinle yandım
Kolların açmadan kapattın kaçtın
Hasretin koynuna beni attın
Şimdi mutlu musun bensiz nasıl yattın
Bensiz doğan güne nasıl kiminle baktın
Hasretin beni yürekten vurdu
Ölüm gelip beni sensiz sordu
Mezar taşıma bir garip sevdi
Severken kendinden geçti
Severken saramadı şimdi toprak onu sardı
Diye yazdırdım

Kokundu kokum
Çiçekti bahçemde açan gönlün
Bana dönmedi senin yönün
Yüreğimi yaktı bıraktığın hasretin közü
Aşkla dolmadı gönlüme sözün
Gidişinle geldi ölümün
Soldu açan gülüm gönlüm
Sana kalmadı artık sözüm
Kalmadı dünyada bak seni seven
Sensiz belki bensiz sensin gülen
Ben sesiz ölen giden
Elden ne gelir ecel gelince ben giden
Ecel değil gidişin ölümdü öldüren
Hasretin beni yürekten vurdu
Ölüm gelip beni sensiz sordu
Mezar taşıma bir garip sevdi
Severken kendinden geçti
Severken saramadı şimdi toprak onu sardı
Diye yazdırdım
Kul Mehmet