Ben sensiz ıssızlığın şehrinde

Ben sensiz ben sessiz, düştüm ıssızlığın şehrine
Direnemiyor duygularım sen olan düşlerin işgaline
Razıyım seninle işlediğim her günahın kirine
Sadece sen varsın benim için , senden gayrısı hiç kimse...

Kalemimden dökülen arzuların sıcağı
Seni hissetmeyen aklımın bozuluyor sağılığı
Dizin değil başımı koyduğum sanki ana kucağı
Kağıtlara hece hece dizilen bir özlemin çığlığı...

Yoldaş olsan yoluma ve sen yesen ömrümü
Her gece seni izlemek için ötelesem uykumu
Sarıp sarmalayarak bayram etsen her günümü
Ve dersem benim için gözyaşımla büyüttüğün gülünü...

Bende düştüm seninle dermanı sen o derde
Olmaz dediğim anda ve imkansız bir yerde
Ayrılık ölümden beter, biçare nefes alır beden denen kabirde

Gel gör imkansız vuslatın izleri var kırış kırış yüzümde...

Sen tebessüm, ben bir gülüşe kapılan
Nere dönersem döneyim sana çıkar yollarım
Herkes mal mülk biriktirir ben sana birikirim
En güzel şeysin sen yerlerin, ve en parlak yıldızısın göklerin...

Derya...