Ben sensiz bir kayık.
Batmaya hazır küreği kırık.
Güneşin ışığını verir misin bana?
Meyve meyve dolayım umutlarımla.
Acının sonrasına muhtaç haz gibiyim.
Işık ışık parlamıştık seninle
Dilimde eski günlerden kalan yüreğimle
Bakışlarına beni düğümleyen sevgili.
Ben suya hasret süngeriyim gözlerinin.
En dibe vardım söylenmezlere.
Köklerin varamadığı yere.
Uçurumlara, kuyulara sor sevdamı.
Büründüm karanlık gülüşünün sıcaklığına.
Kayıp şehir yüklü kalbim var.
Yardım karanlıkları en sonra.
Acının en ağır haline vardım.
Menekşenin solmuş haline.
Seninle örülen en dip bilinmezlere.
Işıkların yoğunlaşmasıyla doğduk.
Kanatlarımızın kırılmasıyla öleceğiz.
En sonra kayıp şehir olacağız seninle.
Ben sensiz bir kayığım batarım özlemlerimle.
07.12.2015
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 7.12.2015 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dur sandalcı!.. Sen sevda ile çekersin sandalın küreğini.
Haberin yok mu, görmez misin sevdalıların yanan yüreğini
Kutluyorum...++
Güzeldi şiir…
Saygı ve sevgiyle…
Seni yeşertirim ağaç ağaç…
Beynim dinamitler yatağı…
Sevgisiz ölümden güller devşiririm.
Kemirilen bir yaşamın kırık sandalıyım.
fatih bey bu ne güzelşiir böyle yoksuluğu aevda yoksululu ile betimleyen güçlü kalemikutlarım dugularımıza retcüman oldunuz
TÜM YORUMLAR (19)