Ben Senleyim Şiiri - Ayten Özgün

BEN SENLEYİM

Ayrı kaldık diye,dert etme sakın,
Görmek istediğin,ben her yerdeyim.
Akşamları cama ,yansıyan güneşte,
Sabah'ı gördüğün,o seherdeyim.

Her gece kurduğun,hayallerinde,
Sevginde,aşkında,ve nefretinde.
Aynada gördüğün,yüzünde bile,
Göresini bilirsen,ben hep ordayım.

Yolda yürürken yanıbaşında,
Ağladığında ,göz yaşlarında.
Sen beni,görmek istemesende,
Her an,her saniye,ben seninleyim.

Odanda'ki saksıda,mor menekşede,
İçtiğin bir yudum,sıcak çayında.
Umutla baktığın,kahve falında,
Görmesini bilirsen ,ben her yerdeyim.

Sokakta yürürken,yanıbaşında,
Her gün döndüğün,köşe başında.
Hatırına gelirsem,gönül bağında
Anıların çoğaldığı ,yerdeyim.

Kahin değilim ben,bilmem yarını,
Hasretim yakarsa,bir gün bağrını.
Esen rüzgarla ,gönder çağrını,
Anında yanındayım,ben seninleyim.

Fazla söz etmeye,lüzüm kalmadı,
Sana söylediklerim,bundan ibater.
Kalbinde bir nebze yer etmiş isem,
Ben varım her zaman,ben seninleyim.

Ayten Özgün
Kalemimden Dökülenler