Ben Seninle Chat İhtimalını Sevdım

Ben seni hiç sevmedim ki....
Ben seninle bir gün bizim lanet net cafede,
Ben seninle kalabaligin ortasindaki masamda,
Kendimi tren gibi hissettiğim o ortamda,
Benimle chatte olma ihtimalini sevdim.

Ne zaman karsisina otursam bilgisayarimin
ICQ'da Online olma ihtimalini sevdim
Password ü yazmamla baslayan,
Ömrümün en uzun, en kisa, en çocuk...
Ömrümün en ihtiyar zamanlarini bekliyordum
Çünkü sonunda sen orada oluyordun, Online oluyordun!

Ben senin bana chat açma ihtimalini sevdim...
"Tekrar merhaba" demeni,
Yazi rengini yesil yapmani,
Beni yalniz birakmamani sevdim.
Ben seni hiç sevmedim ki...
Chat'te benimle ilgilenmeni sevdim.

Ben seni hiç sevmedim ki...
Sorunlarimi dinlemeni sevdim.
Onlay olduğun zaman,
Yan yatmani sevdim...
Klavyeyi sevdim döndügün zaman
Gitmeni sevmiyordum;
Korkuyordum sana kirilmaktan.

Sen Online olmadigin zaman,
Hotmail hesabima baktim;
Baglantimi kestim, Ekran filitresini kirdim.
(ve dayak yedim babamdan :)
Ben senden E-mail alma ihtimalini sevdim.
Mail'ini gördüğümde heyecanlanmayi,
Okuduğumda gülümsemeyi sevdim.

Ben seni hiç sevmedim ki..
Yorgun aksamlarda yaptigimiz chat'leri sevdim
Bir çiçekğini, bir gülüşünü sevdim.
Bir de yildizlari sevdim,
Sayfami süsleyen yildizlar...

Ben seni hiç sevmedim ki...
Kanalda "op" olmani sevdim.
Iktidara geçmeni,
Insanlara hatirlatmani;
Chat'in bir adinin da "geyik" olmadigini.

Düstügün zaman,
Düsmeni sevdim.
Server'i sevdim geldigin zaman...
Kalmani sevmedim;
Korkuyordum sana alismaktan...
Yine de sevdim gülümsemeyi
"bye" deyip ayrilisinin ardindan.

Ben seni hiç sevmedim ki.
Ben seninle chat yapma ihtimalini sevdim!