Ben seninle bir olamadım

Ben seninle bir olamadım,
Hep bir gölge vardı aramızda,
Bir adım yaklaşıp gözlerine bakarken,
O adım hep başka birine dönüktü.

Ellerin, dokunmayı vaad eden bir düş gibi,
Ama hiçbir zaman tamamen benim olmadı.
Sesin, her kelimede beni çağırırken,
Ardında hep başkasına saklanan bir fısıltı vardı.

Ben sevdim, hem de çok sevdim,
Ama sevdam yetmedi seni bana getirmeye.
Kalbim, senin eksik yanlarını tamamlarken,
Kendi kırıklarından bir köprü yapamadı.

Anladım sonunda,
Benimle “biz” olan hiçbir hayalin yokmuş.
Sen hep bir başkasıyla tamamlanmışsın,
Ve ben, seni beklerken kaybolmuşum.