Ben senin neyimdin Şiiri - İsmail Sargın

gözlerine bakarken özlediğimi hissetiren kadın
söylesene bu kaçıncı hasret bu kaçıncı
yürek yangını sevdamıydı bu vuslatın adı
aklım sendeyken nasıl bir başkasına bakarım ki
kalbimdeki bu sızıyı nasıl dindirebilirim ki
sahi ben senin neyimdin
ben unuttum da hatırlatsan sevgili
ulaşılmazımıydın yoksa tam ulaşacakken kacanım mı
yollarım hep sana çıkarken seni bu denli severken
ve ellerim ellerinin özlemini çekerken
sustu artık dilim konuşamaz oldu
görmüyor artık gözlerim ufukda seni ararken
sahi ben senin neyimdin
geceleri korka korka uyuduğum uykuydun
rüyamlarımdan çıkaramadığım unutulmazım
hasret rüzgarları sensizliğin iliklerime kadar hissederken sabahlarım kabus bana bir sevda özlemi başlar bende
sahi ben senin neyindim
sen benim dalım kanatım unutamadığım tek sevdam
güvendiğim dagım sırtımı yasladığım
haykırışım delice sevdamı haykırdığım
bir ağaça yaslanıp gölgesinde dinlendiğimdin
sahi ben senin neyindim
bana sorucak olursan eger
sen benim o beyaz kefene girmeden önceki
SEVDAMSIN
ve hep de öyle kalıcaksın
vesselam