ben senin minik kızınım
karnında tasıdıgın
bagıra bagıra doğurduğun
koynunda ısıttıgın,
ak sutunle buyuttugun,
minık kızınım ben senin
artık buyugum anne,
bak bende anne oldum
ilk nefesinde agladı ya
sandim ki canım cıkıyor.
cok aglar sa,elim ayagım dolasıyor..
anne olmak ne zormus?
istekleri hic bitmiyor,
Alamazsam,
Nedense içim daraliyor.
Senin, bize baktıgın gibi,
Grurla bakıyorum onlara.
Sanırım sen gibi hissedebiliyorum.
Buyuyorum ve cok yorgunum.
Hata yapmaktan çok korkuyorum.
onlar benim umudumun resmi
ben onların ressamıyım.
Bizi severken ayırır,kayırır zannederdim.
şimdi anladım evlat ayrılmıyor,kayırılmıyor.
hem sana hem bebeklerime kopruyum su anda.
sutum bebeklerime helal olsun
sen de bana helal et ana
ben senin, minik kızınım
Ben senin,kınalı, minik kuzunum.
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
anne olacagımı anladıgımda annemle olan savasım bitti.Karnımda bebegim ilk kez hareket ettiginde ise annemi anlamaya basladım.Anne olmak bambaska bir duygu, anne olunca herseyim degisti.hayat tarzım,beslenmem,dusunmem,konusmam ve yurumem bile degisti.Ve nere de aglayan bir cocuk haberi yada terk edilen bir cocuk haberi hasta vs.duysam dayanamam aglarım.Artık dinlememeye dikkat ediyorum.Onlardan oyle cok var ki bir tarafta anne olmak icin,annelik yapmak icin ugrasanlar anneler,bir tarafta terk eden anneler Yuce Allahım bana anneligi nasip etti,iyi anne olabilmeyi de nasip etsin.Ve her yavruyu annesi ile büyüyebilmeyi nasip etsin. saygılarımla ve sevgilerimle selma canli
TÜM YORUMLAR (1)