Batan güneş yine doğardı,
Kaybolan ümitler yine gelirdi,
Adalete dayanamayan kuvvet, zalimdi..
Ben senin kapın oldum, açmadın..
Bilirsin habersiz elvedalar oldu,
Ayrılamadık, hüzün arkamızdan ağladı,
Kimseler doğruyu savunamadı,
Kimseler adımlarını geri atmadı..
Geçen zamanı geri saymadık,
Önüm sıra açılan kapılar oldu,
Hiçbir eşiği geçemedim,
Ben senin kapın oldum, açmadın..
Ulaşmak istediğim hedefler oldu,
Benim uzlaşacağım rehberim olmadı,
Bana yönümü gösteren klavuzum olmadı,
Bana arkamdan vuracak dostlarım oldu,
Ben senin kapın oldum, açmadın..
Kayıt Tarihi : 30.3.2017 18:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/30/ben-senin-kapin-oldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!