Ben Senin En Çok... Şiiri - Tolgahan Kaya

kitap okurken saçını kulağının arkasına atışına
yahut çorba içerken kaşığı tutuşuna
belki de ağzının ağzım gibi kokuşuna
olmuşumdur aşık.

gözlerim uzaklara daldığında karşıma geçtiğin,
sahipsiz bakışlarıma sahip çıktığın içindir belki.
bir çocuğun annesinin eline tutunduğu gibi
ellerime sarılmandır belki bunca sevgimin sebebi.

seni niye mi sevdim?
çünkü seni niye sevdim diye hiç düşünmediğim
senin varlığını sorgulayamadığım içindir belki.
sen kendini benim için ağlarken gördün mü hiç?
ben gördüm, görseydin sen de anlardın
seni sevmekten başka yolum olmadığını.
ben senin en çok beni sevişini sevdim.
kimseler görmeden dudağımı öpüşünü.
ekmeğini benim için ikiye bölüşünü.
olur olmaz karşıma çıkışını,
bana direnişini, başkaldırışını.
tüm kalelerimi yıkıp
gene de beni esir almayışını sevdim.

sanırım ben en çok
senin gibi oluşumu
sen de kendimi buluşumu sevdim.