Sen git desende gitmem artık gidemem,
Yorgun düştüm,bir kez daha hareket edemem...
Hevesim kaçtı,düşsemde kalkamam yerimden,
Yattığım toprakta ben yine seni izlerim..
Gözlerim ikilemlerde oda kaybetti kendini,
Kalbim birden tekledi yitirdi ritmini niye?
Hafızamda birşeyler kalmıştı onlarda silindi,
Geriye kaldı derinlerdeki harabe...
Dalarım derinlere çıkamam gökyüzüne,
Sabredersen çekersin mutluluğu kendine,
Bir can kaybedersin bu dünyada,
İkincisi bir daha geçmez eline...
Ellerimde cam kırıkları kanları yere damladı,
Gökyüzünde ki bulut beyazlığını yansıttı,
Baktım ellerime hayali kırıklar kalmış geride...
Oda bakışlarına benzedi oda şimdi tiyatroda seninle..
Ben senin bakışlarındaki yalanım!
Senin en hırçın nefesinde oluşan rüzgarım!
Sen ise yalan tiyatrosunun başrol oyuncusu,
Ben ise bu yalanın tek şahidi,tek vurgunu!
Kayıt Tarihi : 7.4.2008 20:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Poyraz Karadeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/07/ben-senin-bakislarindaki-yalanim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!