Hey güzel insan!
Ben senin en çok neyini sevdim, bilir misin?.
Ilk önce, gülüşünü sevdim!
Gülerken ışıl ışıl olan o gözlerini sevdim.
Ben senin anlamlı bakışlarını sevdim.
Buğulu çoğu zaman, duygulanınca üzülen halini sevdim.
Ben senin en çok o pamuk ellerini sevdim!
Sevindiğin de sımsıkı sarılan.
Güven veren o kollarını sevdim.
Ben senin anlamlı ve kararlı duruşunu sevdim.
Ben senin çocuksu halini sevdim.
Mutlu olunca sevinen.
Üzülünce,
Çocuklar gibi yüzünü astığın halini sevdim.
Dinçer Dayı
Kayıt Tarihi : 14.2.2023 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!