Ben Senin Babanım... Şiiri - Filiz Baskın

Senin olduğun günü hatırlıyorum
Bir anlık şeytana uyduğum zamandı.
Yavaş yavaş büyümüşsün
sonra haberim olmadı.

Doğduğunu gördüm mü
görmedim mi
onu bile bilmiyorum,
Emeklediğini,
konuştuğunu,
İlk kelimeni ba-ba deyişini...
Saçlarının;
uzadığını bile bilmiyorum.
Sende beni tanımıyorsun
Ben senin babanım
ama
sen bilmiyorsun.

Kıvırcıkmı?
Düz mü saçların?
Elin, yüzün, ağzın,
kime benziyor
Minicik kıyafetinle,
Narin narin yürüyüşünü bile
bilmiyorum...
Büyümüşsün,
En son öğrendiğim kadarıyla
Beni de öldü biliyormuşsun.
Ben senin babanım
ama
sen bilmiyorsun.

Uzaklardayım,
Başka bir hayatın, başka bir yanındayım.
Ve hasretim senin kokuna
Varlığımdan bile habersiz yaşıyorsun.
Hatalarla dolu bir babanın
hatasını,
Küçücük bedeninle sen taşıyorsun.
Ne yaptığını bilmeyen kendinden kaçan
ama her zaman kendinden
emin olduğunu sanan
bencil bir
babayım ben.
Ama sen beni bilmiyorsun.

Benim eksikliğimi duyarak
yaşayacaksın
Ben seni her zaman gözleyeceğim
ama
Sen bunu asla anlamayacaksın.
Büyümüşsün,
Öyle duydum
Küçük bir resmin var bende
Bakıyorum.
Ağlıyorum saatlerce
özlemimi gideriyorum.
Kokunu bile bilmediğim
dokunupda sevemediğim
biricik kızımsın sen benim.

Biricik kızım..
Ben senin babanım
ama
sen bilmiyorsun....