Ben senin bir kısrağın yelesini andıran saçlarına
Ben senin asil kaşlarına, kıyıya vuran dalgaları andıran
Ben senin dantel kirpiklerine
Ben senin kum tanesi gözlerine, -gizli ormanların çiseleyen yağmurları-
O bir çift bakışa
Gündoğumu kadar renkli
Yakamoz kadar parıltılı
Masum bir çocuğun gözyaşları kadar ıslak…
Ben senin fındık burnuna
Nefesini ciğerlerime soluduğum
Nefes nefese kalarak
Buram buram sen kokan…
Ben senin gül kurusu dudaklarına
Bazen bizim oraların yemişleri,
Bazen keşfedilmemiş bir gizem tadında
Ateşinle yanıp tutuştuğum…
Ben senin yanaklarına
Minik sincapların gülüşmelerini andıran
Ve mucizevi bir gamze
Ay tutulması gibi
Sana tutulmamı sağlayan
Ben senin,
Doğrusu senin dünyama verdiğin,
Bir demet güzellik busesine
AŞIK OLDUM…
(MİNİK KARAMELİM HULYAM'A)
Kayıt Tarihi : 16.12.2007 18:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aziz Tolgahan Semizoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/16/ben-senin-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!