Ben Senim Şiiri - Türkay Gürlek

Seni sende yaşamak dolu dolu
Uzaklarda da olsa, hissetmekse hislerim
İnan sanda inan masanda ben senim,
Gel mesende, git mesende ben senim
Sev sende, sev mesende ben senim
Ben seni kokluyorum, ide çiçeğinde,
Ben seni soluyorum, her nefesimde,
Ben seni hissediyorum, tenimin terinde
Ben senim gülüm, sen ben olur mu sun.
Kırk birimi böldüm üçe
Çocukluğumdu bildim on üçünde
Hayatımı koydum, yirmi yedide
Yaşamayı anladım kırk birimde,
Ben sensem, sen ben olur mu sun
Ellerini uzat, vallahi tutarım.
Öyle böyle demeden, sana koşarım
İmkânsızlıkları alt üst ederim,
Ben senim, sen de ben olur musun?
Bu günü düşün, dün geçme dimi,
Tasalanman, yersiz gün doğmadı mı?
Mehtaplı gecede Aşk var iken,
Ben sensem, sen ben olur mu sun
Bilmiyorum, sen ben olur mu sun
İnce yarama, melhem olur mu sun
Bir ömür koy sam, bir olur mu sun
Ben sensem, sen ben olur mu sun
Yine anlatamadım çok basit kaçtı,
Cümlelerim utandı, kelimeler şaştı,
Haksızlık ettiler sana hece hece eridi
Kalem utandı, mürekkep dondu, parmak durdu.
Anlatamadılar ki, Beceremediler ki Bende ki SENİ.