Ben Senim Şiiri - Altan İlhan Arslan

Sadece bir can verdin, tamam! Borçluyum…
Hakkıyla istiyorsun bir bedel. Hesap sorma!
Bırakmazsın yakamdan, değil tutmak
yüreğimden çıkmıyor ki hiç elin!
Pul gibi dökülür hücrem, çürüten sen değilmisin!
Sen ki yüzüme döktüğün göğü, serdiğin yeri
hor görüp kırıyorsun, göğnümü defalarca.
Sevmedin, sevemedin! Sarmadın, saymadın
ama çokça vurdun beni tam yüreğimden.
Topladın mı gözyaşlarımı, göl oldular mı bir çöle!
Hani asılırım yeni bir acıya, boyun benim
Hak sensin ya, hukuksuzluk ömrümdür hep asi
başı dik duran fikrimden çarparsın!
Adam gibi adam gördün mü? Bak, gör işte! Karşında...
Bu zaman; ne İsa, ne Musa, ne asa tanır!
Tanı işte adamını, gör dönen dünyanı.
Bir dolap var! Bir de beygirleri, gem dayanmış cana.
Soruyorum; sen var mısın? Var isen, ruhun kimde!
O halde neden çürüyorum! Beni çürüten sensin.
Anlatan böyle nehirlere, dağlara verdiğin öğüt!
Kısmetsiz çöllere, azgın rüzgârlara, sır derinlere.
Ateşe söyle!
Bana dokunmasın, sokulmasın dişisi canın
soğuk varmasın, su azmasın karşımda.
Havasız da yaşanır, hücresiz de
kır artık kabuğumu ben senim.