Ben seni yaşıyorum Şiiri - Cem Han

Ben hala yaşıyorum seni,karşımda oturuyorsun uzatıyorum kalbimi
Düşüyor yerlere karışıyor toza toprağa,elim kalıyor boşlukta çaresizce
Ben hala yaşıyorum seni,hoş sohbetler yapıyorum karşılıklı hayalinle
Hasretin özlemin artıyor girdap oluşturup içine çekiyor beni boğarcasına

Bir yaprak gibi koparıp attın, delice esen rüzgarın oyuncağı yaptın beni
Yaramaz bir çocuğun hoyratlığında kollarına koşarken taktın çelmeyi
Çok sevmene,sevmeme rağmen duyguları ayak altına aldın bilemedin beklemeyi
Ben hala yaşıyorum seni,özledin mi gözlerime bakıp şarabını içmeyi

Aşkımız bir masal oldu bir varmış,bir yokmuş ile başlayıp kafama üç elma düşerek biten
Oluruna bıraktım kendimi hayatın güneşi,kar ı,yağmuru,fırtınası geçiyor üstümden
Kalbimdeki kırgınlığı almak için çalışıyorlar elbirliği yapıyorlar ama başaramıyorlar
İtiyorum elimin tersiyle bütün yardımları, tütün tadındaki dudaklarını özlüyorum

Yaşıyorum işte karıştım kalabalığa kimse anlamasın diye gülüyorum,neşe içinde yaşıyorum
Ama bir bilseler cehennem ateşi sarmış yanıyorum, gözüm yolunda bir yudum suyunda
Hayallerine dalıyorum tatlı, tatlı yaşıyorum mutluluğu...Ama gerçeğin acımasızlığı olmasa
Ben hala yaşıyorum seni,Özlediğin bir şey kaldı mı benden sen de yaşıyor musun beni

Sakın gel buluşalım,görüşelim deme...Hasretin özlemin daha tatlı aşkından sevginden
Bırak ben seni hayalimde yaşayayım,rüyalarım da göreyim...Sadaka görüşmeler istemiyorum
Acıma,üzülme...Dersin ya hep, kendi düşen ağlamaz...Ağlasam da zaten göremezsin ki
Ben hala yaşıyorum seni...Seni ne kadar çok sevdiğimi bilemezsin ki...