Ben seni yaşıyorum Şiiri - Bilal Karaman

• 

  Sevilay Çartık

  Ben seni yaşıyorum
  
  Sen rüyaya dalarken ben seni yaşıyorum
  Aşkından sarhoş oldum kapında üşüyorum
  Aç koynuna al beni sokaklar yalnız kalsın
  Kapatalım kapıyı isterse ölüm çalsın
  
  İlacıdır çiçekler hüzünlü yamaçların
  Uzun ırmaklar gibi kıvrım kıvrım saçların
  Kıyamam tek teline ecel yoluma dursa
  Dokunmaktan vazgeçmem cehennemler kudursa
  
  Neler geçiyor neler bir bilsen içerimden
  Sen tebessüm ettikçe baharlar açarım ben
  Bahtiyar değilmidir gülüne boyun büken
  Ayartalım düşleri âlem uykuda iken
  
  Şöyle gözlerden ırak kuytuca bir köşede
  Çekelim kafaları dert kalmasın şişede
  Büyütsün gölgemizi titreyen ay ışığı
  Cellât vurmaz aşkına hüküm giyen aşığı
  
  Tutuşsun gözlerimiz teslim olsun dudaklar
  Yıkalım tabuları özgür kalsın yasaklar
  Sevdiğinin olmayan beden de yürek sızlar
  Şahidimiz olsunlar tuttuğumuz yıldızlar
  
  Varsın çıldırsın günah dört bir taraf duvarsa
  Çözelim düğümünü sır olan her ne varsa
  Ömrümüz böyle geçsin sarılmadan hayale
  Adayalım düşleri aşk ile esen yele...
  
  Günün şiiriydi, özenle yazılmış, kurgusuyla mükemmel dizelerdi...Kutlarım sayın Karaman, tebrikler...

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)