hani gittiğin gün var ya
hani yağmurları hıçkıran kentin
ölümle süslenmiş sokaklarından
süzülüp gittiğin gün
salına salına
zafer kazanmış bir kahraman edasıyla
hani ay çalmıştı da kapını
güneşi beklemedin
hani hava buz gibiydi
sen üşüyen karıncalarla
paylaşırken soğuğu toprağın bağrında
ben utanç içindeydim tenimin sıcağından
utanç içindeydim, çünkü ellerim terliyordu
ellerimin terlemesi yüreğimin suçuydu
çünkü yüreğim yanıyordu
işte ilk o gün eksik kaldım
o gün bu gün toprak kokuyorum
ve nefesim ölüm yaralı
her gün eksilse de tenimin sıcağı
ben seni sıcak tutuyorum
Kayıt Tarihi : 16.7.2005 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumun çok güzel,herkesin içindeki bir hissi canlandırıyorsun...teşekkürler
Muharrem çetinkaya
güneşi beklemedin
hani hava buz gibiydi
sen üşüyen karıncalarla
paylaşırken soğuğu toprağın bağrında
ben utanç içindeydim tenimin sıcağından
Güzeldi, duyguluydu.
tebrikler
o gün bu gün toprak kokuyorum
ve nefesim ölüm yaralı
her gün eksilse de tenimin sıcağı
ben seni sıcak tutuyorum...tebrikler çok manalı güzel bir şiir.''
TÜM YORUMLAR (6)