Ben Seni Sevmiştim Aslında...

ben seni sevmiştim aslında
bembeyaz bir martının kanatlarında

öylesine süzülmüştüm, gökyüzünde

ben seni sevmiştim aslında
tertemiz bir meltemin sımsıcak koynunda

sıcak bir hasret bulmuştum gözlerine

ben seni sevmiştim aslında
zifiri bir tünelin ışık saçan ucunda

aydınlığa alışıverdi gözlerim birdenbire

ben seni sevmiştim aslında
cevabını hiç bulamıyacağım sorularda

dudaklarıma sıkışan bir hiç sessizliğiyle

ben seni sevmiştim aslında
deniz fenerine takılmış bir çift göz edasıyla

bir imkansız son vedayı beklercesine

ben seni sevmiştim aslında
ışığını bulamadığım upuzun rüyalarda

karanlığa demir atan kayıp bir yelkenliyle

ben seni sevmiştim aslında
her kelimesi aynı olan bir romanın sayfalarında

her sayfaya dem vuran bir dudak titremesiyle

ben seni seviştim aslında
soğuk bir kış günü alev alev bir yangınla

ellerimin eline ilk dokunduğu saniye

ben seni sevmiştim aslında
söyleyecek kelime bulamadığımda

bir bakışın ifadesine muhtaçlığın çaresizliğiyle

ben seni sevmiştim aslında
daha seni ilk gördüğüm anda...

hayatımı sana adamanın hevesiyle...