Ben seni sevmeden önce Şiiri - Ergün Bektaş

Ben seni sevmeden önce
yüreğimin dallarına kuşlar konardı
içimin nehirleri kurumazdı
gönlümün şelâleri akardı hiç durmazdı,

Ben seni sevmeden önce
ucuz otel odalarında içip içip sızmazdım günlerce,
böyle ard arda cigaralar yakmazdım
hiç isyan etmezdim kaderime,

yani ben seni sevmeden önce
şehirlerimin ışıkları sönmezdi
ve günahkâr değildim bu kadar,

Şimdilerde şaşkın şaşkın yürürüm sokaklarda
hedefsiz sebepsiz başı boş,

Ben seni sevmeden önce
kırmızı gülleri siyah görmezdim
mor menekşeler toplardım içimin kırlarında
yapraklarım kurumazdı böyle,

Düşmezdim gece yarıları sokaklara
sokak lambaları bilmezdi böyle bir adamın varlığını
ve hiç kızıllanmazdı gözlerim
göysümü yumruklamazdım uykulardan uyanıp uyanıp,

Gülüşüne takılmazdım
bakışlarını beynime çakmazdım
senin olduğun şehrin gecelerine adımı dertli yazdırmazdım,

Ben seni sevmeden önce
sokaklar dolusu yalnızlığı sırtlanmazdım,
ayrılığın acısıyla kurşunlanmazdım,
her vedanın sonunda yığılıp kalmazdım,

Şimdilerimi hiç sorma
aynalara yüzümü dönüyorum
ağladığımı kendimden gizliyorum
çaresizliğime çare arayamaz haldeyken
kahretsinki seni yine seviyorum,

Unutmak zor,
yaşadığını unutuyor insanda
sevdiğini unutamıyor işte,
oysa ki
beni hergün acılarla yıkmana rağmen
unutması zor zor dedimya,

Ben seni sevmeden önce,

Ergün bektaş