Ben Seni Seviyorumda Şiiri - Yavuz Taş

haber saldım musaya isaya ibrahime
bıraktılar yine beni kendi halime
musaya inen on emirde on kelime
darda kaldı yinede
isayı çarmıha gerdiler
gülümsemeliydi belkide
ya ibrahim ey ibrahim
senin halin benimki kadar değil vahim
ben sürgünüm öz canımdan
angarya vatanmış toprakmış
kanım donmuş topaklanmış
bu öyle bir acı damarımda
ben seni seviyorumda
sen seviyorum diyormusun soranlara

ne çok sevda varmış
ne kadar çok
binlerce adak adanmış
tüm boğazlananlarda benim kanım
ben küskünüm kara saçlım
cevşenim ve adın yanımda
ben seni seviyorumda
sen seviyorum diyormusun soranlara

intihar eden bir özlem
gölgelerde adını sayıkladı ölüm
gelen yağmur inceden geçti
bağrımı deldi yusufun haykırışları
hangisi daha karanlık yusuf
benimki senin karanlığını geçti
kör oldum saçlarının karatısında
ben seni seviyorumda
sen seviyorum diyormusun soranlara

bin alemi gezdim
burak bakakaldı bindiğime
sınır tanımayan buğulu çizgilerde
aldırış etmedim irkilişlerime
peygamber çiçekleri kokladım
onun adımlarını adımladım
sana izbuldumda
seni seviyorumda
sen seviyorum diyormusun soranlara

ne yana düşersem düşeyim
varsın olsun sensiz üşüyeyim
ve ıhlamur kokulu göğsünde
ve meryemin sızlanışı
ve kirpiklerinin büyüsünde
ne yana devrildiysem yorgunluktan
ben sürgünüm aldırma
bırak seni düşüneyim
kuş uçumu kadar kısa sonsuzluktan
ben bitkinim yalnızlığında
benseni seviyorum da
sen seviyorum diyormusun soranlara